Zodra ik het gevoel heb dat ik het overzicht verlies, met leren, met bloggen, met geld of met afspraken, dan ga ik alles maar eens uitgebreid onder elkaar zetten.
Hoewel ik over het algemeen een stuk relaxter ben dan een jaar geleden merk ik toch dat nu de proefwerkweek voor de deur staat mijn schouders zich vanzelf omhoog schroeven naar een verkrampte houding, een gevoel van paniek en controle verlies overvalt me en de tranen komen hoog te staan.
Wat er daadwerkelijk aan de hand is is niet te vertellen, niets waarschijnlijk, maar het gevoel alleen kan zeer vervelend zijn.
Hoe ga je nu om met deze gevoelens, wat kan je er aan doen? Kan je er iets aan doen?
Ik heb hier en daar wat research gedaan, stress is een biologisch proces wat vooral te maken heeft met chemische stofjes in je lichaam. Om met wat interessante termen te gooien; het stofje adrenocorticotoop wordt aangemaakt in je hypofyse, dit stofje wordt naar je bijnieren gestuurd en zij maken als reactie daarop weer het stofje cortisol aan.
Cortisol is het hormoon wat wij eerder kennen onder de naam 'het stresshormoon' en tadam, je schouders schieten omhoog, je hersenen draaien volle toeren en je krijgt een paniekerig gevoel. Stress has arrived.
Hoewel je gedachten dit proces niet kunnen verergeren en het gewoon een totaal willekeurig proces is als het neer komt op de hoeveelheid cortisol, ben ik toch van plan dat je de ervaring ervan misschien kan vergemakkelijken.
Zoals het plaatje hierboven aangeeft kan je soms het gevoel hebben dat alles je ontglipt, alle facetten van je leven waar je aandacht aan wil of moet geven lijken niet af te komen, deadlines lijken niet gehaald te kunnen worden en samen met het werk wat zich opstapelt, wordt jouw humeur, zelfvertrouwen en lichamelijke gesteldheid er niet beter op.
Als ik naar mijn eigen weekindeling kijk, krijg ik het soms al benauwd. De enige dag dat ik geen activiteit heb is op dinsdag, de rest is gevuld met hobby's, werk en sociale activiteiten. Hier tussen moet ik alles wat met school te maken heeft afmaken, leren en zo goed weten toe te passen op een toets zodat ik rustig over kan naar 6 vwo en uiteindelijk naar de universiteit.
Het grappige is, is dat wanneer ik er niet bij stil sta, rustig alles een beetje in plan, alles gewoon redelijkerwijs af te krijgen is en ik het allemaal prima haal.
Ik ga jullie vertellen wat ik altijd doe (of eigenlijk zou moeten doen) wanneer ik stress voel opborrelen, en geloof me, ik ben ervaringsdeskundige.
Spreekt u uit
Spreek je uit en doe afstand van het gene waar je mee bezig was.
Wanneer jij moet leren en je hoofd zit vol met gedachten die je demotiveren, stop dan eventjes. Zoek een slachtoffer uit en vertel ze eventjes ALLES wat je dwarszit, zodra je je verhaal kwijt bent en, als je hiervoor in de mood bent, de mening met eventuele tips van diegene gehoord hebt, heb je misschien wel een hele nieuwe kijk op de dingen.
Relativeer
Pak pen en papier en ga gewoon onder elkaar zetten wat je hebt gedaan, wat je gaat doen, wat je nog moet doen. Gebruik kleurtjes en maak het fleurig en tevens duidelijk. In mijn hoofd werkt het namelijk zo;
"Ik moet nog 3 opdrachten van wiskunde maken, terwijl ik eigenlijk Frans moet leren. kut."
"Ik moet wiskunde nog maken, en kei veel Frans leren. Lukt nooit."
"Ik moet echt nog veel wiskunde maken, en ook absurd veel Frans leren, shit shit shit."
Zodra je eventjes duidelijk onder elkaar zet: Wiskunde 3 opdrachten. Frans 100 woordjes leren. Dan is het overzichtelijker.
Heb je het tegenovergestelde en ga je van 3 opdrachten wiskunde naar een beetje wiskunde naar bijna geen wiskunde, en schrik je je kapot wanneer je veel te weinig tijd ingepland hebt? Dan is het onder elkaar zetten juist handig zodat je sowieso genoeg tijd inplant voor het gene wat je nog allemaal moet doen.
It's time for a little reward
Nadat je alles onder elkaar hebt gezet ga je je bedenken hoe je jezelf kan belonen tussen de dingen die je moet doen door. Als je het heel uitgebreid wil houden zet je op je lijstje of planning óók de leuke dingen.
Zorg er natuurlijk wel voor dat deze dingen niet te groot worden, als je na elk paragraaf doorlezen van Aardrijkskunde een film gaat kijken komt het niet goed.
Ikzelf stel regels voor mezelf op, nadat ik een heel paragraaf doorgelezen heb mag ik op mijn telefoon kijken, beantwoorden wat er binnen gekomen is en door naar het volgende paragraaf. Als ik dan geheel klaar ben met Aardrijkskunde mag ik even iets totaal anders doen, zoals nu bijvoorbeeld aan mijn blog werken.
Je kan dit ook met lekkers doen, tussen deze twee vakken mag ik mezelf een kop thee met een stuk chocolade gaan halen en dit beneden lekker nuttigen, eventjes een andere omgeving.
Dit hele artikeltje is eigenlijk best ironisch. Dat ik dit schrijf bedoel ik dan.
Ikzelf ben een grote bom stress, ik plan mijn weken tot aan de nok vol en heb veel last van nek en hoofdpijn klachten die zo goed als geheel stress gerelateerd zijn.
Het rottige is dat hoezeer ik ook zou willen dat ik er iets tegen zou kunnen doen, ik het niet kan voorkomen. Ik krijg altijd wel stress en ik zal ook altijd het beste uit mezelf willen halen waardoor ik mezelf zo goed als verplicht tot stress.
De bovenstaande dingen probeer ik altijd toe te passen maar het beklemmende gevoel, de opgetrokken schouders, waterige ogen en een hoofd wat overloopt kan ik jammer genoeg niet voorkomen.
Jammer genoeg zal ik het tegendeel niet kunnen bewijzen en heeft de wetenschap gewonnen, stress wordt niet versterkt door gedachten het is gewoon een random hormoon wat in random proporties komt waardoor jij je puur willekeurig niet lekker in je vel voelt zitten en onwijs gestrest bent.
Denk er aan wat rust voor jezelf te nemen en te relativeren, wat is er nu daadwerkelijk aan de hand? Wat hangt daar nu precies vanaf?
En eet vooral lekker veel chocolade, gewoon omdat het mag.
xxxxx.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten