zaterdag 27 september 2014

You ARE beautiful

"Maar weet je wat het is, hij heeft zulk mooi haar!"
"Als ik haar benen eens had.."
"Waarom kan ik niet gewoon dun zijn?!"
"Heb je zijn ogen gezien? Kom ik aan met mijn nietszeggende blik."
"Zij is nu écht het perfecte plaatje hè.."
"Als ik nu eens een beetje aankwam.."
Deze bovenstaande zinnen zijn zinnen die ik vaak genoeg hoor in mijn o zo heerlijke omgeving genaamd de middelbare school en ik word er een beetje verdrietig van.

Meestal schrijf ik over positieve dingen in het leven, omdat dat ook de dingen zijn die ik vaak opmerk en de moeite waard vind om over te schrijven.
Waarom je focussen op de negatievere dingen die er om je heen gebeuren als je naar de mooiere gebeurtenissen kunt kijken.
Ben je het met me eens?
Ga dan met die instelling eens voor de spiegel staan. 

Waarom zou je kijken naar alles wat niet bij het zogenaamde ideaal beeld hoort?
Waarom zou je kijken naar alle dingetjes die net buiten de lijntjes vallen die de maatschappij getrokken heeft?
Waarom?



Ikzelf ben alles behalve hoe het 'moet'.
Mollig vind ik meteen weer zo'n negatief woord maar ik ben lekker volslank.
Hoewel ik vroeger hier anders over dacht, ben ik nu tevreden met hoe ik eruit zie. Echt veranderen kan ik het toch niet, of wel dan? 
Ik ben nu eenmaal geboren met de lichaamsbouw die ik heb, en ik mag dankbaar zijn voor het feit dat ik gezond ben. 
Ook al staat mijn neus een beetje scheef, zijn mijn tanden niet van gelijke lengte en zal ik altijd een beetje chubby zijn, ben ik tevreden. 
Ik mag me ook gelukkig prijzen met de omgeving waarin ik opgroei, er zijn altijd mensen om me heen geweest die me hebben verteld dat ik mooi was.
Nu zul je mij niet snel horen zeggen "ik vind mezelf mooi" of "Ik vind mezelf knap", maar klagen zal ik ook niet. 
We zijn namelijk allemaal mooi.
Op een of andere manier is er een ideaal beeld van de zogenaamde schoonheid ontstaan, een beeld waar ik het niet mee oneens ben, de mensen die hieraan voldoen zijn mooi, máár omdat zij mooi zijn, zijn mensen die er anders uitzien niet minder mooi.
Uiterlijk met elkaar vergelijken komt bij mij over als appels met peren vergelijken, natuurlijk is het fruit, wij zijn ook allemaal mensen, maar het zijn twee verschillende soorten.
Je bent een individu, met je eigen lichaam, je eigen gezicht en je eigen schoonheid. Dat is nu eenmaal niet te vergelijken met andere, gezien zij geheel ander persoon zijn.
Iedereen heeft soms wel momentjes dat hij of zij denkt dat-ie er niet goed uitziet of niet mooi is, ik ook, vaak genoeg zelfs! Het probleem is dat deze momentjes bij vele uitgroeien tot een eeuwig fluisterend stemmetje achter in je hoofd, dat moeten we natuurlijk niet hebben.
Jij bent mooi, want jij bent jij en niemand kan beter jou zijn dan jijzelf.

Het gene waardoor ik dit artikeltje ben gaan schrijven is door het feit dat ik merkte hoe zwaar het tegenwoordig op onze samenleving drukt, de zogenaamde perfectie.
Mensen hebben het over 'een type' terwijl het gene waar je verliefd op wordt juist te maken heeft met lichaamsgeur (lekker nasty) persoonlijk contact en dan nóg geheel onvoorspelbaar is. 
Jongens moeten wel een sixpack hebben, anders is er natuurlijk niets aan.
Daarnaast moeten meisjes grote borsten, een platte buik maar dan wel weer een kont hebben en dat alles terwijl je bovenbenen elkaar niet mogen raken wanneer je loopt, en je altijd je sleutelbeenderen moet blijven zien.
We drukken elkaar gewoon in onmogelijke posities, ik vind niets mis met een jongen die geen kei harde buik heeft vol met blokjes, natuurlijk zit het in onze natuur om dat mooi te vinden maar het is toch geen 'must'? 
Daarnaast komen grote borsten en billen vaak samen met brede heupen en een buikje, is het dan meteen niet meer mooi? En als je een platte buik hebt maar een wat kleinere cupmaat of kont? Is het ook dan meteen afgekeurd?
Onzekerheid straal je uit, jij, ik, iedereen. Wanneer we een groep binnenkomen en we maken ons druk over onze persoonlijkheid of eerste begroeting zal de groep dit zien.
Wanneer we een groep binnenkomen en we maken ons druk over ons haar, onze buik. onze lange dunne benen of onze glimlach, dan zullen ze dat ook zien.
Je komt al geheel anders over wanneer je binnenloopt zonder deze, onwijs nutteloze, gedachten. 
Vaak wanneer een jongen iemand moet omschrijven waar hij, denkt, op te vallen gebruikt hij het woord 'zelfverzekerd'. De meeste jongens zijn er echt niet vies van om je een keer te vertellen dat je mooi, lief, leuk en grappig bent, maar dat vertellen ze je om het je te laten weten, gewoon een mededeling tussen het feit wat hij vandaag gedaan heeft en wat hij morgen gaat doen door. Hij heeft waarschijnlijk geen zin om jou te overtuigen van het feit dat dat zo is, hoe moet je zoiets ook beargumenteren, hij vindt je gewoon mooi.
Als ik naar mezelf kijk voel ik me ook al veel meer aangetrokken tot een persoon wat écht binnen komt en niet met zijn of haar gedachten nog heel ergens anders is. 
Dus ik denk dat ook meisjes, net zoals jongens, eerder voor een zelfverzekerd persoon vallen.

Er zijn zo ontelbaar veel dingen waar je over na kan denken, waarom deze gedachten verspillen aan je zorgen maken over hoe je eruit ziet of hoe je persoonlijkheid gevonden wordt? Noem één goede reden waarom? Omdat ik hier niet meer non-stop mee bezig ben ben ik me niet 'anders' gaan kleden, ik ben niet meer of minder make-up gaan dragen dan waar ik me prettig bij voel en mensen zijn waarschijnlijk ook niet slechter naar me gaan kijken.
Als jij jezelf niet recht in de ogen aan kunt kijken in de spiegel moet je voor jezelf na gaan wat het nut is van dit alles.
Waarom zou je moeten aankomen?
Waarom zou je moeten afvallen?
Waarom zou je blond moeten zijn in plaats van brunette?
Waarom zou je per se een laag foundation moeten opbrengen als je er een hekel aan hebt om hem elke ochtend aan te brengen?
Ikzelf ben een voorstander van jezelf mooi aankleden, lekker opmaken en je haren doen, ik vind het heerlijk om te doen en vind het ook altijd leuk om bij andere te zien dat ze moeite hebben gedaan voor hun uiterlijk. Vaak zet ik dan ook mijn complimentjes mode aan en bombardeer ze met zinnetjes over hoe leuk ze eruit zien!
Het gene waar het jammer genoeg fout gaat is bij mensen die denken dat ze het nodig hebben, dat ze al hun schoonheid kwijt zijn zodra de make-up er vanaf is of hun haren weer in de natuurlijke krul schiet. 
Zo is het niet, je bent mooi, je bent uniek, met of zonder laagje make-up. 

Ik kan eerlijk gezegd van niemand zeggen dat ze lelijk zijn. Écht niet. Iedereen is toch zichzelf, en mooier kan je niet zijn!
Kijk alsjeblieft nog een keertje in de spiegel, realiseer je dat er niemand zoals jij rondloopt op onze aardbol, en ga dan na wat je mooi vindt aan jezelf.

En nee, ik accepteer het antwoord niets niet.



Geen opmerkingen: