dinsdag 22 juli 2014

Cafe Trust

"You need nothing to be happy but you need something to be unhappy"

Het is misschien een beetje een abstract begin, maar de aanleiding van dit artikeltje is misschien ook net iets anders dan gewoonlijk.
Normaal ben ik niet een persoon wat daadwerkelijk reviews op haar blog schrijft, ik uit vaak mijn enthousiasme over bepaalde dingen, ook zijn zulke dingen vaak een grote inspiratie voor een artikeltje, maar dit keer gaat het gewoon puur en alleen over een ervaring die ik beleefd heb in een heerlijke plaats.

Het begon allemaal toen ik met mijn lieve mama naar Amsterdam ging, een jaarlijks moeder-dochter dagje. Ik zal niet te veel uitdiepen over het feit hoe fijn zulke dagen zijn en voor de verandering eens een keertje gewoon meteen naar het onderwerp van dit artikeltje gaan.
Mama en ik liepen over de Albert Cuyp markt en genoten van het geroezemoes van stemmen, de vele voetstappen op de straat en het kleinschalige hongergevoel wat zich in onze buiken bevond. 
We hadden al vele leuk uitziende restaurantjes gepasseerd maar bleven doorlopen, tot we bij een bijzondere lunchroom kwamen. Het raam was beschilderd met in het Engels geschreven zinnen en woorden, het sprak me meteen aan. Wanneer je door de geverfde raam keek zag je verschillende gekleurde stoeltjes en door de openstaande deur ademde het gewoon een goede sfeer uit.
Het gene wat me naast het leuke interieur en de fijne sfeer me nieuwsgierig maakte waren de woorden die voor op de gevel geschreven stonden.
Come as you are
Pay as you feel 
Nieuwsgierig gingen we naar binnen en het was alsof je in een warm bad kwam. Er waren niet veel tafeltjes bezet, er zat een meisje wat te pennen in een grote stoel rechts, verder keek je recht in de keuken wat mij altijd een heel eerlijk gevoel geeft. We namen plaats aan een tafeltje van twee en lazen het kleine papieren boekje wat op ons tafeltje lag, verwachtende dat het een menukaartje zou zijn. Dit was het niet.
Het was een boekje waar een paar mooie quotes in stonden en waar ook in uitgelegd stond wat het hele idee achter de quote op de gevel en het idee van het restaurantje was.
We zaten nog geen 5 minuutjes en er kwam al een zeer behulpzaam en oprecht vrolijke jonge man naar ons toe om ons het concept nog een keertje persoonlijk uit te leggen.
Het is eigenlijk precies zoals het op de gevel staat, je mag komen zoals je bent, letterlijk vertaalt. Je mag daar binnen die 4 muren jezelf zijn en ook vanuit je hart handelen, dit hebben ze zo ver doorgevoerd dat je ook vanuit je hart mag betalen. Voel jij je onwijs lekker in je vel en heb je daar ook nog eens heerlijk gezeten betaal je lekker meer, voel je je net ietsjes minder, of weet dat je nog allerlei andere dingen moet halen, dan betaal je minder. Het mag allemaal.
Op de muur stond groot de menu kaart geschreven, er was niet onwijs veel keuze, maar wat er stond was wel vernieuwend.
Hoe zeer ik ook kan blijven genieten van een broodje of sandwich met geitenkaas, honing en walnoten, was ik blij verrast door de bijzondere gerechten die ik hier kon bestellen.
We kletsten nog wat met onze ober en kwamen erachter dat iedereen die daar werkte er vrijwillig werkte, niemand kreeg loon het was gewoon puur vrijwilligerswerk.
De sfeer wikkelde ons langzaam in een zachte handdoek nadat we onze eerste indrukken verwerkt hadden. Door het hele restaurant hingen mooie quotes en op vele tafeltjes lagen boekjes die je gewoon mocht pakken en wat in kon lezen, het waren allerlei verschillende soorten onderwerpen die verwezen naar de hoofdgedachten van het gehele concept. Being happy.
De mensen die in het restaurantje zaten kenden de mensen daar overduidelijk, het meisje wat in de stoel wat zat te schrijven vertelde de ober dat ze het zo miste gezien ze was verhuist, een andere mevrouw praatte over dat het feit van daar 'werken' niet alleen ging om andere in te laten zien dat je blij en gelukkig moet zijn met alle kleine dingetjes maar dat ze er ook waren om aan zichzelf te werken. Dit idee vond ik zo onwijs mooi.
Toen ons eten werd gebracht ging mijn hartje, wat voornamelijk harder klopt bij woorden, personen en eten, toch als een gek tekeer. Een heerlijke geur kwam van de twee borden af die ons gebracht werden. Mama had een noodle salade met wortel en koriander, ik had een sandwich met kaas en aubergine. Er waren vele malen meer ingrediënten gebruikt en het was allebei heerlijk, maar die ben ik vergeten.
Van mama's salade heb ik een foto kunnen vinden, van mijn gerecht jammer genoeg niet.

Wat je boven aan de foto ziet is alweer een mooie inspirerende quote, om je bestek zat een papiertje gewikkeld, met een quote. Wat een geweldig idee.
De quote van mama was, toevallig net zoals op de foto:
Miracles arise from a mind that is ready for them.
 Mijn quote was;
All you need is already within.
Het eten was verrukkelijk en de glimlach die deze lunchroom op mijn gezicht wist te bezorgen is er die dag ook niet meer vanaf gegaan. De sfeer, de creativiteit en ook gewoon puur het feit dat het hele restaurantje op deze manier, met dit concept zich draaiende wist te houden. 
Ik raad iedereen met héél mijn hart heel erg aan om hier een keertje langs te gaan, het is het geheel waard. 

Ze zijn online natuurlijk ook te vinden via hun site en hun  Facebook.
Maar natuurlijk kan je nu niet anders dan er gewoon een keertje langsgaan en op zijn minst een heerlijk kopje thee of koffie te drinken, vandaar hierbeneden het adres:
Albert Cuypstraat 210, Amsterdam

Ik heb er een geweldige 2 uurtjes beleefd en ben er zeker van dat ik er nog een keertje terug wil.
Dankjewel voor deze geweldige ervaring.

xxxx.

 


Geen opmerkingen: