Een groep, die altijd zal luisteren, eerlijk zal zijn en je op zal vangen, wanneer het eventjes niet gaat zoals het zou moeten.
Meningen zullen altijd gerespecteerd en geaccepteerd worden en je hoeft nooit maar dan ook nooit bang te zijn dat er achter je rug om in negatieve zin over je gepraat wordt of dat je ergens niet voor uitgenodigd bent.
Iedereen hoort er gewoon bij.
Het is geen toneelgroep meer, het is een vriendengroep geworden.Toneel is iets bijzonders, en dan heb ik het eventjes niet over de groep.
De groep is zó verschillend, er zitten mensen van 19 bij en ikzelf ben 16 en daarmee de jongsten. Vele zitten op een vervolgopleiding, welke allemaal ongelofelijk veel verschillen terwijl er ook een paar nog gewoon op de middelbare school zitten.
Onze interesses liggen echt héél ver uit elkaar, maar toch is het de hechtste vriendengroep die ik me maar voor kan stellen.
En daar komt toneel bij kijken, wanneer je toneel gaat spelen moet je eerst jezelf blootstellen wil je een andere rol toe kunnen laten. Je moet jezelf laten gaan, weg laten sijpelen uit je eigen lijf als het waren zodat jouw rol je lichaam kan betreden.
Hiervoor moet je je zelf helemaal openstellen, je geeft jezelf bloot.
Dat schept een band, een ongelofelijke band. Natuurlijk hebben we ook allemaal een raakvlak wat interesses betreft en dat is toneel, maar het is veel meer dan dat.
Iedereen krijgt er wel eens van langs van onze hele lieve regisseuse, iedereen wordt daarnaast ook wel eens de hemel ingeprezen. Iedereen heeft wel eens een rol waar de rest van de groep jaloers op is en iedereen heeft ook wel eens het gevoel dat hij gewoon compleet voor, excuses voor mijn taalgebruik, lul staat (ik heb een keer Gordon moeten spelen, just saying).
Toneel is voor lul staan, toneel is groeien, krimpen, veranderen, huilen, lachen en dat schept zo'n ongelofelijke sterke mega band.
Gisterenavond had ik een feestje, waar veel meer mensen waren dan alleen mijn heerlijke toneelgroep maar mijn toneelgroep was er ook.
Aan het einde van het seizoen is het altijd hetzelfde, wie gaat door?
Elke maandag repeteren, tekst leren en de energie die en repetitie vergt kost al snel te veel energie gezien school of een studie.
Jammer genoeg moeten dit jaar te veel mensen, naar mijn mening, toneel opgeven. Dat maakt me heel verdrietig. Ik wil doorgaan. Ik wil met deze mensen doorgaan.
Het leven is nu eenmaal SUPER STOM en kan ik niemand dwingen om te blijven, maar onze groep zal van samenstelling niet veranderen. Ook de mensen die vorig jaar gestopt zijn worden gewoon weer uitgenodigd om langs te komen bij repetities (ook onuitgenodigd mogen ze komen) en er wordt haast van ze verwacht gewoon bij de uitvoering te zijn.
Wanneer je eenmaal bij onze groep hoort, kom je er niet meer vanaf.
Ik wil deze groep eigenlijk alleen maar bedanken. Ik heb nooit tegenzin in toneel, ik kan echt altijd bij ze aankloppen en ik kan er helemaal mezelf zijn.
Ik kan dat zo wel zeggen maar ik zal een voorbeeldje geven.
Ik had 'the fault in our stars' gelezen en was emotioneel gewoon een wrak, toch had ik toneel repetitie. Ik heb op de fiets naar toneel al gewoon kei hard gehuild hopende dat ik dan op de repetitie een beetje normaal zou kunnen omgaan met menselijk contact.
Na 10 keer heel rustig in en uit ademen voor de deur van onze repetitie ruimte liep ik naar binnen.
De liefste mensen op deze wereld begroette me en ik stortte weer in, meteen werd ik bedolven onder de knuffels en wat er was, ik kon alleen maar uitbrengen "Ik heb het boek uit." (het boek is heftig maar het zal ook de dag zelf zijn geweest, het was gewoon een beetje een 'ik-zit-niet-lekker-in-mijn-vel-maar-wat-is-er-nu-daadwerkelijk-fout-geen-idee-mmm' dag en de boek gaf me een reden om te huilen hahaha).
Ze moesten lachen en vonden het typisch mij dat ik zo aangegrepen was door het boek. Maar ze respecteerde het en hielden er zelfs rekening mee.
Ik heb nog een shit load of schoolwerk naast me liggen maar dit moest getypt worden en met de wereld gedeeld worden.
Ik heb de aller aller aller beste toneelgroep die er bestaat, het is geen toneelgroep, geen team eigenlijk ook geen vriendengroep.
Ik zeg het niet vaak, maar dit is toch een beetje mijn 2e familie.
Ik hou van jullie allemaal jongens. Heel veel.
Liefs,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten