Excuses voor het taalgebruik, het zal misschien nog vaker terugkomen gedurende dit artikeltje.
Ik zeg wel eens dat ik me rot voel, een rot dag heb of gewoon super chagrijnig ben. Maar meestal lach ik dit dan vrij snel weer weg.
Mijn blog is eigenlijk een bron van positiviteit, ik vind het leuk om te doen en word heel vrolijk van het schrijven of typen van artikeltjes.
Ook probeer ik altijd zoveel mogelijk positiviteit in mijn artikeltjes te stoppen. Gewoon omdat ik weet hoeveel mensen onzeker zijn of de schoonheid van het leven, de aarde en zichzelf niet zien. En ik wil niet iemand zijn die deze negatieve gedachten stimuleert maar juist tegen gaat. Als ik een boodschap over wil brengen wil ik dat deze positief is.
MAAR. Hoe hard de vogeltjes afgelopen dagen ook voor me gefloten hebben en hoe mooi de zon ook scheen, soms is het eventjes niet allemaal rozengeur en maneschijn.
Keuzes moeten we allemaal maken. Vaak doen we dit vanuit ons gevoel of vanuit ons verstand. Je kiest voor het gene waar jij van denkt dat het goede is.
Met filosofie behandelen we op het moment ethiek. Ook hebben we het over een casus.
Een casus is een probleem of een situatie waar je (meestal) twee opties in hebt die beide zeer onzeker zijn.
Bijvoorbeeld, er is een overstroming, er staan kinderen op eens school waar het water nog niet geweest is, ook zitten er volwassenen op een stuk hout in het water. Jij zit in een helikopter hierin passen alleen de volwassenen of alleen de kinderen. Wie haal je op?
De kinderen die nog een hele toekomst hebben?
De volwassenen die al in het water liggen?
Zal het water zo snel stijgen dat de kinderen verdrinken? En de volwassenen kunnen beter zwemmen, zou je zeggen..
Wie haal je op?
Nog een casus, er is één nieuwe long beschikbaar en er zijn 3 mensen die hiervoor in aanmerking komen, bij alle drie is het een zaak van leven of dood.
Een man van 79 die als langste op de lijst staat.
Een zakenvrouw zonder kinderen of man met een belangrijke taak binnen een heel groot bedrijf, staat na de man als langste op de lijst.
En een huismoeder, met 4 kinderen en een man, staat het minst lang op de lijst.
Wie krijgt de nieuwe long?
Bij zulke zaken zijn toch geen goede keuzes? Je kan het nooit goed doen? Hoe dan ook verlies je iets of iemand.
Het leven biedt je ongelofelijk veel moois, veel kansen en veel manieren om je dromen na te jagen.
Maar vanaf het moment dat je een beetje verantwoordelijkheid draagt moet je beslissende keuzes gaan maken.
Ik merk steeds meer dat het leven niet altijd gaat zoals jij het graag zou willen zien, soms slaan je gevoelens opeens op hol en gaan ze allerlei dingen doen die je niet wil, niet verwacht had en eigenlijk helemaal niet kan gebruiken.
Je krijgt een bijzonder tafereel waarbij je hersenen beetje vragend en verward achter je gevoelens aanrennen. Zich totaal onbewust van wat er nu allemaal gebeurt.
En terwijl je hoofd 100x stop heeft gezegd en heeft gezegd dat dit niet de kant uit gaat waar ik eigenlijk heen wil, kan je je gevoelens niet beïnvloeden.
Maar hoezeer ik alles zelf ook in handen wil hebben, kan ik er niets aan doen wanneer mijn gevoelens opeens veranderen. Hoe hard ik ook geroepen heb dat ze het niet moesten doen.
Niet alles gaat zoals jij het wil, er zullen vele vele tegenslagen in je leven komen.
Maar zoals mijn wijze mama altijd zegt, het gaat erom hoe je daar mee omgaat.
Wanneer ik verdrietig ben blijf ik daar gemakkelijk in hangen, ook al ben ik verdrietig vanwege niks, gewoon omdat ik even niet lekker in mijn vel zit.
Maar je moet door. Je moet verder gaan en je niet blijven afvragen waarom je je nu zo voelt, of redenen gaan zoeken.
Ik ben niet gelukkig op de manier hoe zaken zijn gelopen in mijn kleine leventje. Het is zelfs ongelofelijk jammer, vervelend en verdrietig.
Maar ik geloof dat het goed komt, elke stap vooruit is er een en hoe klein deze stapjes ook zijn je komt toch vooruit.
Ik ben niet van plan achteruit te lopen.
Moeilijke keuzes moet je nu eenmaal maken en soms zijn er maar twee opties waar hoe dan ook nadelen aan zitten.
Soms moet je kiezen.
Mijn keuze was niet leuk, niet gemakkelijk en of hij goed te noemen is weet ik nog steeds niet. Maar hij was eerlijk.
Nu geef ik de gevolgen aan de tijd, zij mag het oplossen en kijken wat ze ermee doet.
Ik hoop dat ze de wonden kan helen die ik opengereten heb. Maar haar wijzers hebben meestal magische werkingen dus ik vertrouw erop.
Tijd is namelijk een constant ding in ons leven ook al staan wij stil, nog niet in staat stappen vooruit te zetten, zij zal altijd doorgaan en ons het goede voorbeeld laten zien.
Ga vooruit.
xxx.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten