Wat zijn we toch schapen

Laat ik van te voren even duidelijk zijn.
Ik ben net zo'n schaap als de rest van de mensen die zich herkennen of aangesproken voelen op dit artikeltje!
Waarom zijn we schapen? 
Omdat we met zijn alle hoe dan ook gewoon achter elkaar aanlopen in een kudde. 
En dat, terwijl we denken van niet.

Ik ben zo iemand die zichzelf op zich best een individu vindt.
Maar onbewust, of ja ik zit nu midden in de bewustwording, volg je toch bepaalde trends.
Je volgt bepaalde mensen die je bewondert en je hebt vaak toch ook voorbeelden.

We volgen bewust/onbewust toch alle trends.
Denken anders te zijn maar zijn in feiten allemaal hetzelfde en lopen bijna altijd wel iemand achterna, genaamd je idolen.
Wanneer je iemand achterna loopt bewonder je diegene en pak je alle volgens jou 'goede' dingen daarvan over.
Misschien is het wel om gewoon een perfect beeld te schapen.
(ben ik de enige die nu heel hard moest lachen om het verband tussen de titel en 'schapen' uit de vorige zin? oops.)
Wanneer je het topje van die en het rokje van die pakt, ow en dan je haar zoals zij doet en dan de mobiel van je beste vriend koopt, nee dan maak je indruk!
Ah heel vet.

Ik spreek hierbij ook mezelf aan hoor.,
Ik doe precies dezelfde dingen.
Maar welke idioot heeft dat streven van perfectie in de aard van de mens gestopt? 
Want met hem of haar zou ik toch graag wel eens willen praten!
Ikzelf streef iets te veel naar perfectie en bereik daar meestal juist het tegenovergestelde mee.
Maar bij mij heeft perfectie vaak twee kanten;
-Origineel zijn
-Geaccepteerd worden
En hoe graag je ook origineel wil zijn, je leven is veel gemakkelijker wanneer je in je omgeving geaccepteerd wordt.
En there we go.
We lopen mensen achterna.

Maar is dat eigenlijk wel zo negatief?
Is het wel zo'n ramp wanneer je iemand in zekere zin achterna loopt?
Je hebt natuurlijk meerdere lagen van iemand achterna lopen.
Je kan diegene totaal kopiëren en je hele eigen ik aan de kant drukken, of je kan dingen van die persoon overnemen.
De manier van kleden of de muziekstijl.
En dat laatste vind ik positiever dan dat eerste en daar gaat het hier ook over.

Want het truitje wat je koopt hangt gewoon in de winkel en in feiten kan iedereen het kopen.
Maar in plaats van dat dat een rot gevoel moet zijn van "ugh iedereen kan het kopen" kan het je ook een veilig gevoel geven van "Hey, het hangt hier in de winkel dus in feiten is het gewoon algemeen geaccepteerd en kan ik het ook kopen."

En dat je met uiterlijk mensen achterna loopt is dood gewoon en juist leuk toch?
Ik vind het heerlijk om nieuwe stijlen te ontdekken of mensen te ontmoeten waarvan ik zoiets heb van 'Aaah! Zo heb ik echt nog nooit gekeken naar een bloesje, zo kan je het natuurlijk óók dragen!'.
Ik kan daar echt van genieten.
En er zijn zo ontiegelijk veel stijlen, in elk persoon alleen al schuilen meerdere stijlen!
Zoals ik al eens vertelt heb in dit artikeltje heb ikzelf ook veel meer stijlen dan één.

Sowieso, je uiterlijk bepaalt natuurlijk een deel van jezelf.
Maar wat echt telt zit aan de binnenkant.
En je kan me niet wijsmaken dat er nog iemand is die precies is zoals jij.
Uniek ben je altijd wel.
Maar ben maar niet bang om mensen achterna te lopen of dingen van andere over te nemen, want dat is helemaal niet erg!
Hoe moet je anders een eigen stijl ontwikkelen wanneer je niets van andere af mag kijken!

Ik ben blij om soms een schaap te zijn, dan heb je gewoon wat zekerheid.
En uniek ben je toch al!

Liefs,
een blij schaap.