woensdag 25 december 2013

Wanneer de man met de dikke buik en de witte baard weer komt

Ook wel vertaald als Kerstmis.

Bij ons thuis vieren we kerst door lekker te eten en met je familie door te brengen.
We kregen wel eens een boek onder de kerstboom maar het was geen feest van cadeautjes, maar een feest waarbij we kaarsjes aan mochten steken, de lampen uitgingen en gelachen en gegeten werd.
Een feest met leuke films, mooie verhalen en veel herinneringen die, alweer, opgehaald werden.

Kerstmis heeft nu eenmaal in elk gezin zo zijn charmes en is ook overal anders.
Ik zal eerlijk bekennen dat ik die van thuis altijd het leukste zal vinden.
Het is me op deze manier met de paplepel naar binnen gegoten, anders dan zoiets wil ik eigenlijk helemaal niet.

Ik kan me niet voorstellen dat ik straks mijn eigen kerst tradities ga maken en dat ik sommige dingen weg ga laten!
Misschien ben ik wel een beetje te erg traditie gebonden maar kerstmis moet gewoon kerstmis blijven zoals het nu is.

Ik vind kerstmis zoiets leuks, het is gezellig, leuk en o zo warm en kerstig.
De geur van de dingen die mama allemaal maakt in de keuken.
Ik maak geen grapje en ik overdrijf ook niet wanneer ik zeg dat zij echt de allerbeste kok van de hele wereld is. De wereld weet het alleen nog niet.
3fm Serious Request is eigenlijk altijd de brenger van het kerstgevoel bij mij in ieder geval.
Wanneer 3fm Serious Request weer begonnen is weet ik dat het niet lang meer duurt, dan weet ik dat het gewoon bijna kerstmis is.
Wanneer het dan ook nog vakantie wordt, en de kerstboompjes komen, wij hebben altijd twee kleintjes.
De kerstster weer voor de ruit gehangen wordt.


Ik ben zonet achter mijn computer uit gevlogen want ik dacht opeens weer aan een herinnering die ik al een hele tijd vergeten was.
En ik heb tragisch nieuws.
Wanneer vroeger de kerstdagen naderde, werd en een knuffelkerstboompje uit onze versieringskist gehaald.
Hij was donkergroen met goud en rood. En heel mooi en zacht en het goud was altijd koel en glad.
Dus toen ik zonet achter mijn computer uit vloog, ben ik hem gaan zoeken om het tragische nieuws opnieuw te beleven.
Mijn knuffelkerstboompje waar ik gedurende de kerstdagen altijd mee sliep is kapot gegaan en weggegooid.
Bah wat rot!

Dat zijn van die kleine dingetjes die bij kerst hoorde, wanneer het bijna kerstmis was sliep ik met mijn kerstboompje.
Dan werd het stalletje met de kerstbomen opgezet en dan zaten er vele familiebezoekjes aan te komen.
Mijn oma had altijd de mooiste kerstbomen, deze was groot omdat hun, naar mijn herinneringen, een hoger plafond hadden.
Deze was altijd gevuld met prachtige zilveren slingers, glazen engeltjes en zilveren ballen met de mooiste piek ooit.

Kerstmis is een geweldige tijd met de meest mooie herinneringen.
Het is een tijd van geven, vergeven en het teken dat het nieuwe jaar er bijna aankomt.


De wind raast rond het huis,

De bakstenen kietelend, terwijl het sfeervolle noten speelt.

De zoete, warme geuren van allerlei delicatessen krioelen
vanuit mama's pan door de lucht 
mijn neus in & dat terwijl het konijn in het zuur staat. 

Fonkelende lampjes verlichten naast het kribbetje ook
de donkere zwart overschaduwde dagen.

En weerkaatsen in het pas gepoetste zilverwerk. 

En wanneer ik dit allemaal aanschouw,
vraag ik me af of het dan daadwerkelijk zo is,
dat wanneer de temperatuur daalt, de samenhorigheid stijgt.

Merry Christmas.

xxxxxxx.

Ps. er staat een nieuwe kerst tag online op de pagina 'tags'.


Geen opmerkingen: