Ik was even mobielloos en de wereld was een stukje anders.

Ik had een LG van zo'n 1,5 jaar.
Die doet het nog wel eventjes zou je zeggen.
NOU DAT DACHT IK DUS OOK.
Ik heel royaal tegen iedereen vertellen dat ik in de zomer 'wel us'  voor een nieuwe telefoon ging kijken en dat ik een fijne had, niet heel duur maar hij deed het wel al 1,5 jaar.
Ja, nou, daar had ik af moeten kloppen.
De berichtjes bleven maar komen over dat mijn geheugen vol zat.
Alles verwijderde ik van mijn telefoon, maar nog steeds zat mijn geheugen 'vol' en kon ik geen sms'jes meer sturen of ontvangen.
Nou daar gaat mijn telefoon.
Papa had net een nieuwe gekregen dus toen kreeg ik zijn oude telefoon, nou, nu kan ik nog wel eventjes vooruit.
Maar paps BlackBerry was ook al zo'n 4 jaartjes oud en besloot het te begeven zodra ik hem twee dagen in handen gehad heb.
En daar zit je dan, in het mobiele tijdperk, zonder mobiel.

Wat een rust!
Ik klink als een bejaarde maar serieus, wat een rust.
Je hoeft geen groepsgesprekken bij te houden, met leren of je jezelf niet extra te focussen of je mobiel weg te leggen want deze is er toch niet.
Eigenlijk is het gewoon helemaal super chill zo.
Op de terugweg van school naar huis moest ik alleen fietsen, er waren allemaal lieve vogeltjes liedjes aan het zingen voor mij (ja speciaal voor mij!) en ik doe soms (écht niet altijd) oortjes in en luister dan radio via mijn, tamtamtam, telefoon.
Nu kon ik heerlijk luisteren naar mijn eigen kleine concertje (wow, flashback; Oud artikeltje)

In de klas ben ik veel minder met de tijd bezig, alleen omdat ik geen vierkantig apparaat in mijn broekzak heb zitten wat mij deze zou kunnen vertellen.
En thuis ben ik zoals ik zei gewoon veel relaxter, ik hoor niet nog de avond voor de toets wat sommige wel leerde en sommige niet, ik krijg geen stress opwekkende berichtjes meer binnen en kan zo eigenlijk veel meer gefocust zijn op mijn eigen doen en laten.
Best wel lekker!

Facebook check ik weer 'ouderwets' via de computer en ik spring een gat in de lucht wanneer ik het aantal views van mijn blog zie aan het einde van de dag, omdat het zo'n leuk groot getal is. 
Normaal check ik dit via mijn telefoon vaker, waardoor ik het bijhoud en het geen leuke verassing is aan het einde van de dag.

Raar eigenlijk, ik heb dit artikeltje in twee delen geschreven, een deel toen ik mijn nieuwe telefoon nog niet had en het andere deel wat ik nu aan het typen ben terwijl ik mijn telefoon wel heb.

Om eerlijk te zijn typ ik dit nu zelfs op mijn nieuwe telefoon, wat echt een fijne nieuwe luxe is.

Maar toen ik mijn telefoon binnen kreeg.. en alle berichtjes binnen stroomden, terwijl mijn concentratieniveau en relaxedheid wegvloeiden, kreeg ik een paniekerig gevoel.

Die rust die ik in die paar dagen gehad heb waren heerlijk.

Ik denk, en ik ga het echt proberen, dat ik zo nu en dan eventjes deze nieuwe high-tech mobiel uitzet. Niet alleen 's avonds wanneer ik ga slapen maar ook zo nu en dan wanneer ik even rust wil. 

Gewoon lekker even niks.

Ik ga slapen, telefoontje uit, lichtje uit en oogjes toe.

xxxxxx.