Filosofie

Gezien ik een profiel heb wat eigenlijk totaal niet op mijn interesses aansluit, alleen op mijn kunnen (zeggen ze), heb ik een typisch Aimée vak erbij genomen, gewoon omdat ik een extra vak kon en ik dacht, ik weet niet wat ik dacht.
Ik weet over het algemeen niet meer zo goed wat ik dacht toen ik het profiel N&G koos.
Maar, ik dacht in ieder geval op een moment; Ik wil filosofie.
Zo, nadat ik dat gedacht had, heb ik daad bij woord gezet.
En Filosofie als een extra 14e vak gekozen.

Ik vind het zo'n heerlijk vaag vak hè.
Bij wiskunde, biologie of aardrijkskunde hoef ik écht niet aan te komen "Maar meneer, ik denk...".
Bij filosofie kijkt de leraar me dan juist aan alsof hij heel erg graag mijn antwoord wil weten.
Alsof mijn mening telt.
Dat gevoel, dat mijn mening telt vind ik opzich wel heel erg fijn!

Een van de eerste dingen die gezegd werd in de filosofie les was dat je het boek "De wereld van Sofie" maar eens moest lezen.
Ik als ijverige leerling aan het begin van het jaar heb het natuurlijk meteen gehaald.
Ik ben niet vies van dikke boeken, gelukkig maar want deze had in de 500 pagina's.
Ver ben ik niet gekomen omdat het verhaal telkens afgewisseld wordt door theorie over de filosofie wat niet erg ontspannend werkt om te lezen.
Wel hebben we nog de film gekeken met de filosofie klas die ik toch best wel bijzonder vond.
Er zat overal een dubbelheid achter en alles betekende wel wat.

William James verwoord dit heel erg mooi in een Engelse quote:

“Philosophy, beginning in wonder, as Plato and Aristotle said, is able to fancy everything different from what it is. It sees the familiar as if it were strange, and the strange as if it were familiar. It can take things up and lay them down again. It rouses us from our native dogmatic slumber and breaks up our caked prejudices.”

—	William James (1842-1910)

Heel mooi.

Ikzelf vond het verhaal in De Wereld van Sofie over de konijnenvacht heel erg mooi.
Ken je het niet, dan zal je me nu wel raar aankijken, maar ik ga het zo uitleggen.
Er is  ook een theorie van Plato, over een grot, deze lijkt er een beetje op.

In De Wereld van Sofie wordt er verteld over dat de aarde te vergelijken is met een groot konijn (welkom in de wereld van de filosofie guys!).
De mensen die niet veel verder kijken dan hun neus lang is zitten helemaal onder aan de vacht van het konijn, weggekropen tussen de haartjes, levend in hun eigen wereldje.
Wanneer je wordt geboren kom je helemaal boven aan de vacht te zitten, je zit dan op het puntje van een haartje.
Je kunt over de hele wereld uitkijken en je verwondert je over alles.
Dat is een belangrijk woord, verwonderen, wanneer je je verwondert over iets, zie je er nog de nieuwheid van.
Volgens filosofen is het heel erg belangrijk dat je je voor altijd blijft verwonderen over de wereld.
Het probleem met onze wereldbevolking is dat deze langzaam, naarmate dat ze ouder worden en meer van de wereld zien, aan hun haartje naar beneden glijden, zo de vacht in van het konijn.
Hier blijven ze dan de rest van hun leven zitten, praten over de schandalen van de buurt of dagelijks hetzelfde ritme uitvoerend van werk, hobby, slapen.
Filosofen blijven zogezegd daarboven, aan de top van de haartjes waar je alles nog kan zien.
Daar zit je aan 'de perfectie' van het denken, de geheelheid hiervan en de volmaaktheid.
Natuurlijk ben je geen filosoof van begin af aan, je kan halverwege je 30e opeens het licht zien en dan klim je weer via de vacht van het konijn omhoog, naar boven, om je opnieuw, als een klein kindje, over de wonderen van de wereld te verwonderen!

Waarom lijkt dit nu op de theorie van Plato?
Nou Plato heeft een theorie deze gaat over mensen in een grot. 
Hierboven zie je een plaatje van de grot.
De mensen die helemaal links onderaan in de grot zitten, zitten hier vastgebonden.
Ze kunnen alleen maar vooruit kijken en zien de schaduwwereld voor hun op de muur afgebeeld, ze denken dat dit het echte leven is en dat dit alles is wat er bestaat.
Deze mensen kan je vergelijken met de mensen helemaal onderin de vacht van het konijn, ze kijken niet verder dan hun neus lang is.
Het kan zo zijn dat er een beginnende filosoof tussen dit groepje mensen zit, deze maakt zichzelf dan los en gaat achter het muurtje kijken en verplaatst zich meer naar rechts.
Achter het muurtje komt hij mensen tegen die voorwerpen dragen, welke net boven het muurtje uitkomen.
Sommige filosofen vinden zichzelf dan al heel wijs en stoppen hun reis daar, andere gaan na een tijdje verder.
Ze komen bij het vuurtje, dit licht is heel erg moeilijk te verdragen gezien ze al zo lang beneden in het donker gezeten hebben.
Bij het vuur hebben ze een soort van tussen pauze, ze gaan zich realiseren dat door het licht wat van het vuurtje afkomt hun hele schaduw wereld daar beneden ontstaat, dat kost tijd.
De échte filosofen die nog verder gaan kunnen uiteindelijk uit de grot klimmen en daar de 'echte' wereld zien.
Hier zijn ze in de perfectie van het denken en de volmaaktheid van het bestaan gekomen.
De reis die de mensen hier afleggen verwijst naar het klimmen uit de vacht van het konijn, of andersom.

Ik vind het een heel mooi verhaal.
Ik ga mezelf dan wel altijd afvragen waar ik ergens in de grot zit.
Waarschijnlijk zit ik volgens de grote heer Plato himself nog helemaal beneden in de grot na te denken over de mensen op aarde, terwijl het misschien allemaal wel schaduwen zijn.
Zou ik ooit de perfectie van het denken bereiken?

Ik vind het geweldig om al deze theorieën te lezen, te horen en erover na te denken.
Ook vind ik het stiekem heel erg leuk dat er geen goed en fout, zeg je dit dan ben je aanhanger van die en die filosoof zeg je het tegenovergestelde dan ben je een aanhanger van de andere.
Ik geloof deze theorie wel in die zin dat ik het begrijp en dat ik inderdaad denk dat er mensen zijn die hun leven totaal niet verrijken en maar blijven staren naar een schaduwwereld.
Ik hoop dat ik altijd jong blijf op de manier dat ik me altijd zal blijven verwonderen over de kleine dingen in het leven.
Hopelijk kom ik ooit tot de perfectie van denken, ook al zijn het Plato's eigen woorden dat wanneer je daar geweest bent, je niet meer terug kunt naar de schaduwwereld, want daar zal je uitgelachen worden.
Stiekem hoop ik het toch.
Liever de perfectie, de essentie van het denken gezien te hebben dan eeuwig in de schaduw wereld te blijven zitten.

Dit was de kleine les filosofie van mij hahaha.
Nee, grapje, ik vond het echt heel erg leuk om hier een keertje over te schrijven, ik vind het namelijk echt een heel erg bijzonder onderwerp.
Have a nice day!
xxxxxxx.