dinsdag 17 december 2013

De wereld waar ik vroeger in verdween

Genaamd Disney.
Ik ben altijd al een meisje geweest wat veel las, papa en mama noemde me een 'Lettermonstertje'.
Omdat ik zogenaamd alle lettertjes opat.
Thuis hebben we dan ook niet heel veel films maar meer boeken en zo hadden we ook talloze Disney boekjes met de mooiste plaatjes en de wonderlijkste verhalen.
Naast dat ik veel las was ik ook gewoon een kindje en was ik echt niet vies van een film zo nu en dan.
Mochten we de video (aah video's waren zó cool.) niet hebben ging ik vaak naar de buren om er eentje te lenen want hun hadden er ó zo veel!
Disney is een heel groot iets geweest in mijn jeugd& stiekem nog steeds.

Over het algemeen had ik geen lievelingssprookje.
Ik vond alles wel leuk zover ik weet, volgens mij was Doornroosje niet mijn favoriet maar verder was alles wel welkom.
Een video die ik altijd ging halen wanneer ik een video mocht lenen van de buren was De kleine zeemeermin 2.
Ik heb vaker gezegd "Vandaag ga ik een andere film halen dan de kleine zeemeermin 2", maar vaak kwam ik er toch mee terug.
Wat ik er precies zo leuk aan vond kan ik niet vertellen, maar het mysterie wat achter de onderwater school en de onzekerheid die in dat nog best wel jonge meisje zat intrigeerde me denk ik.
En daarnaast, het was gewoon een hele leuke film!
Het liedje wat uit de schelp kwam vind ik echt nog steeds geweldig!



Bij mijn geboorte heb ik het boek van Alice in Wonderland gekregen, het officiële niet de Disney variant, maar geschreven door C.S. Lewis en daarna vertaald naar het Nederlands, de enige volledige versie als ik het boek moet geloven.
Hier lazen papa en mama mij dan in voor, omdat ze het om en om deden kregen ze beide delen van het verhaal helemaal niet mee.
Ik kan me nog herinneren dat ze het er vaker over hadden dat dat toch het meest rare verhaal ooit was.

En alleen daarom vond ik het als klein meisje al geweldig.


Wat ik vroeger vond van de films en boeken was al snel heel duidelijk.
Leuk.
Máár, alle prinsessen hadden jurken aan vóórdat ze hun happy ending kregen.
En ik vond die jurken veel mooier dan de jurken die ze daarna aankregen, daar was ik helemaal zeker van.
Het waren vaak bruin getinte jurken en op de een of andere manier vond ik die altijd prachtig, het ging me dan vooral om de lijfjes, in de rok zaten namelijk vaak scheuren.
Al moet ik toegeven dat ik de bruidsjurken ook echt wonderbaarlijk mooi vond, en de gele van Belle. Daar kon ik mijn ogen nooit vanaf houden.


Een jaar geleden kwam er een hele vlaag vol nostalgische gevoelens over me heen toen ik op youtube een afspeellijst vond met allemaal Disney nummers.
Deze hebben me helemaal terug in de tijd gezogen en me laten genieten en mee zingen.

Ongelofelijk leuk dat muziek zoveel herinneringen met zich mee kan dragen.
Het zijn allemaal super leuke nummertjes en ik zet ze soms nog steeds op, oops ^^


2 jaartjes terug ben ik zelf naar Disneyland geweest!
Ik wil terug.

De straten, de muziek, de figuren die er rond lopen, het eten en gewoon de sfeer.
Ik ben helemaal verliefd geworden, je zit gewoon voor eventjes écht in je eigen sprookje.
Ik kan niet anders dan lachen wanneer ik eraan terug denk.
Dat was echt een geweldige dag.
Overal lopen figuren rond uit je kindertijd en je dromen, daarnaast zie je waar je ook kijkt blije familie's met dochtertjes in prinsessen jurkjes en zoontjes in peter pan of piraten pakjes.
Daarnaast is de architectuur om op te eten!
Overal zijn lichtjes, zuurstokroze kleurtjes en babyblauwe wolkjes.
Het is echt een droomwereld!
Ik zou zo terug gaan en vol liefde nog een keer naar de parade kijken en genieten van alles.

Met dank aan een vriendin, heb ik een blogpost aan dit magische onderwerp te besteed. 
Ik heb zelf weer een glimlach op mijn gezicht en heerlijke herinneringen opgehaald.
Hopelijk vonden jullie het leuk om te lezen!

Liefs xxx.


Ps. Jongens echt dankjewel dat jullie dit allemaal lezen, ik krijg out of the blue tegenwoordig complimentjes van mensen die blijkbaar mijn blog lezen, héél tof.
Ik heb het héél erg druk met de proefwerkweek op het moment dus misschien worden de artikeltjes wat korter.
Laat me trouwens ook weten wanneer je een onderwerp hebt om over te schrijven want na 17 dagen en elke dag zie je bijna alleen maar leerstof dan is je inspiratie een beetje weg.



Geen opmerkingen: