dinsdag 25 juni 2013

Hello, it's me!

Als je mij ooit een keer tegen mocht komen, zal je de eerste keer misschien een beetje overdonderd zijn.
Ik ben een zeer enthousiast mens.
Maar ik was laatst zo na aan het denken, ik heb echt vaak het idee van, yeah right Aimée, typisch, heel heel heel typisch.
Ik denk dat ik heel snel te door gronden ben, ik denk dat als je een dag met mij omgaat je al veel van mijn trekjes opgemerkt hebt.
Ik ben volgens mij een echt typetje.
Een open boek en zo te lezen.

Mocht je gewoon alleen mijn blog lezen en mij niet persoonlijk kennen zal je niet zo 1, 2, 3 begrijpen wat ik bedoel (mag ik je dan ook meteen eventjes bedanken, wauw je leest mijn blog zonder dat je me kent I love it, thank you!).
Mocht je me wel persoonlijk kennen, dan zal er waarschijnlijk wel een actie in je hoofd verschijnen waar ik de hoofdrol in speel.
Ik ben onhandig, naïef en 100% mezelf.

Ik vind naïviteit niet meteen een slechte eigenschap, ik zoek vaak niet overal iets achter en zie bijna alleen de goede dingen in mensen, hierdoor heb ik de stempel naïef gekregen. Dit wil ik totaal niet in verband brengen met dom hoor jongens, echt niet!
Laten we een voorbeeld van mijn naïviteit nemen.
Cadeautje voor een vriend van me.
Na lang zoeken, waren een vriendin van me en ik een beetje hopeloos geworden en eindigde we giebelig op de onderbroeken afdeling van de V&D beland. 
Hier vonden we een komische onderbroek met blauwe bad eendjes. Nou meenemen dacht ik!
We hebben nog een paar keer gelachen om het zinnetje 'Squeeze me' omdat squeeze zo grappig klonk en verder er totaal niet bij nagedacht.
Je voelt hem al aankomen, een onderbroek met Squeeze me. Ik ben meerdere malen héél hard uitgelachen.

Verder ben ik een beetje onhandig, zo zat ik een keer in de aula in van die kuipjes stoelen en had mijn voeten op een andere stoel, ik zat te leren en muziek te luisteren toen ik de boze blik van de conciërge opving.
Ik deed mijn voeten van de stoel af, maar met dat ik dat deed gleed de andere stoel onder mij vandaan.
Wauw. Pats. Boem. Paaf. 
Daar lag ik dan op de grond, midden in de aula.
Typical.
Ook ben ik tegen een deur aangelopen recht voor mijn Wiskunde leraar, ik heb hem nu niet meer maar zodra ik hem tegen kom roept hij al weer met zo'n donder stem 'Pas op voor de deur hè Aimée'.

Ik kan er niets aan doen maar denk dat als andere zoiets hebben, zo'n tik of als hun echt zo'n typetje zijn dat ik dat juist leuk vind!
Ik word er vrolijk van als ik hun in een categorie kan plaatsen, ik vind het leuk als er allemaal typetjes zijn!
Dan is het leven net een film.
Welk typetje ik ben weet ik nog niet precies, dat is aan jullie.

xoxox


Ps. ik heb een nieuwe pagina toegevoegd; 'contact' niets bijzonders, maar hier staat een e-mail aders waar je naar kan mailen met op of aanmerkingen of zelfs verzoekjes, wat jij maar wil en liever niet in een reactie plaatst! Ik hoor graag van jullie, antwoord verzekert!

Geen opmerkingen: