Butterflies.

Butterflies.
Waar dacht jij als eerste aan?
Aan die ene verdwaalde vlinder die je eergisteren zag en je zo'n onverwachte glimlach op je gezicht gaf?
Of aan die ene jongen die van alles in jou buik doet laten opleven?
Misschien denk ik wel aan beide...

Helemaal vergeten was ik het natuurlijk niet, zoiets vergeet je namelijk niet, maar lang geleden was het wel.
De laatste keer dat ik allemaal piep kleine vlindertjes in mijn buik voelden is toch al echt een tijdje terug.
Maar ze zijn er weer hoor, hallo, en hoe!
Het begint met een klein kriebeltje in je buik maar groeit uit tot een horde fladderende vlindertjes die met hun vleugeltjes jou buikwand kietelen.
Een gevoel waardoor je jezelf ook beter gaat voelen als je het mij vraagt, deze vlinders zijn niets dan positieven beestje die jou wereldje een beetje leuker maken.
Ze geven jou een goed gevoel, een fijn gevoel maar ze zorgen er ook voor dat jou wereldje weer een beetje opleeft.
In mijn wereldje gebeurde de laatste tijd namelijk niet echt veel, mijn hoofd moest het doen met fantasie en ook daar gebeurden de meest leuke dingen maar in real life? Nee hoor. 
Maar nu ik weer van alles voel laat dit me 's ochtends net een tikkeltje vrolijker uit bed stappen, zorgt dit ervoor dat ik nét ietsjes meer zorg aan mijn kleding besteed en geniet ik net ietsjes meer van de kleine dingetjes.
En ik ben al iemand die van kleine dingetjes geniet.
Waar deze kleine vlindertjes allemaal wel niet voor kunnen zorgen, een chronische glimlach met twee blozende wangetjes erboven is bij mij in ieder geval toegevoegd.
Grappig eigenlijk, wat een iemand voor jou eigenlijk allemaal kan betekenen, en misschien heeft diegene het niet eens door.
Ik vind verliefd zijn helemaal niet stom, het tegendeel zelfs, ja het gaat gepaard met angsten en valse hoop en van alles en nog wat, maar dat maakt verliefdheid zelf nog niet stom wel dan?
Ik heb ooit een keer ergens een quote gelezen en die ging ongeveer zo:

Love isn't stupid, the one who made you think that, is.

Mijn tweede ervaring met vlinders die ik vandaag met jullie wil delen is het feit dat de zon weer scheen gisteren!
Het zonnetje piepte niet tussen de wolkjes door neeheee, de zon scheen volop in een prachtig teletubbie lucht.
Ik heb er dan ook heerlijk van genoten en in het zonnetje geluncht.
Máár daar gaat het niet om, toen ik zo heerlijk mijn boterhammetje op aan het eten was en ik opende mijn ogen (die had ik dicht i.v.m. de zon) en zag ik de eerste vlinder van 2013 vliegen.
Ik kan er niets aan doen maar ik werd blij ik werd zozozozozo blij!
Het was een citroentje en de gele kleur van de vleugeltjes stak heerlijk fel af langs alles waar het vloog.
En ik werd blij, ik werd ongelofelijk blij!
De rest van de dag heb ik niet meer zo van het lekkere weer kunnen genieten gezien ik mezelf opgesloten had in mijn kamer en me tot mijn schoolwerk heb gezet, wat echt heelheelheel moeilijk was.
Maar dat vlindertje dat maakte bij mij toch wel wat los. Van zoiets kleins kan ik zo ongelofelijk blij worden.

Dit was dan weer een vluchtig kort artikeltje, en ik moet eigenlijk geschiedenis leren maar de jaartallen vlogen me om de oren en ik kon alleen maar aan zinnen en woorden denken die ik in dit stukje wilde verwerken.
Daarom heb ik het nu maar eventjes getypt en voilà.

Liefs,
xoxoxo
Aimée.