Inpakken, lijstjes maken en je 100 keer afvragen of je alles wel hebt.
Je afvragen hoe het daar wordt en wat je allemaal hebt meegemaakt als je terug komt.
Onzekerheden omdat je eigenlijk niets weet over de toekomst daar.
Onzekerheden of het je wel gaat bevallen.
Dit speelt allemaal als je weggaat.




Weggaan is niet zo heel simpel, je laat iets vertrouwds achter en gaat naar iets nieuws.
De ene kan van de ene op de andere dag zich bedenken en weggaan de andere heeft er 3 weken voor nodig voor dat hij of zij de knoop doorgehakt heeft.
Ik ben iemand die net voordat ze weggaat opeens een soort van verlamd.
Ik ga weg.
Ik moet nog van alles doen, maar mijn hoofd zit dan niet bij mijn koffer maar bij mijn thuis.
Ik blijf hangen in het idee dat de mensen hier blijven en ik weg ga.
Ik ga weg.
Hun blijven hier.
Ik ben niet iemand die graag van huis weggaat, thuis weet ik de weg en weet ik precies hoe alles er staat en werkt, ergens anders is dit niet het geval.
Hoewel ik me heel snel ergens thuis kan voelen is het wel zo dat ik altijd blij ben als ik weer thuis ben.
Wat houdt weggaan eigenlijk in?
Ga je ook weg als je weet dat je terug komt?

Rutger Kopland heeft over weggaan een gedicht geschreven en dit is misschien wel typisch iets voor mij maar ik kan zo lang naar dit gedicht kijken dat ik er meerdere opvattingen van krijg, het is gewoon heel veelzijdig, in mijn ogen.

Weggaan

• Weggaan is iets anders
• dan het huis uitsluipen
• zacht de deur dichttrekken
• achter je bestaan en niet
• terugkeren. Je blijft
• iemand op wie wordt gewacht.
•  
• Weggaan kun je beschrijven als
• een soort van blijven. Niemand
• wacht want je bent er nog.
• Niemand neemt afscheid
• want je gaat niet weg.

Als ik dit zo lees denk ik dat de dichter hiermee bedoelde dat als je weggaat iedereen ergens verwacht dat je terug komt.. maar hij kan er ook mee bedoelt hebben dat ook al ben je weg, in jouw huis blijven altijd sporen te zien van dat jij daar bent geweest waardoor je er toch nog een beetje bent.
Ik vond het wel een heel mooi gedicht wat verschillende kanten van het begrip Weggaan beschrijft.

Misschien is weggaan wel niet een plaats verlaten, maar uit iemands leven verdwijnen misschien ga je dan pas weg.
Maar misschien is het juist wel andersom, misschien hoef je helemaal niet uit iemands leven te verdwijnen als je weggaat...

Als iemand tegen jou zegt 'Ik ga weg' waar denk je dan aan?

Dat die gene ergens anders heen gaat en uit je leven verdwijnt?

Ik weet het niet.. 

Als ik nou met mijn korte leventje terug kijk zijn er al wat mensen 'weggegaan'.
Wonen ze ergens anders? Hoeft niet altijd.

Heb ik nog contact met ze? Met sommige.

Het is een heel groot begrip weggaan, maar hoe je het ook zegt, in welke context je het ook voegt, het is niet leuk.

Of je beste vriendin nou naar Italië verhuisd of dat een dierbaar iemand overlijdt.

Misschien denk jij wel bij weggaan aan je ex die tegen je zei dat hij door moest gaan en dat hij 'weg zou gaan' zonder jou.

Weggaan, mensen achterlaten en nieuwe mensen ontmoeten.
Misschien is weggaan helemaal niet altijd slecht, zolang jij er goed over na hebt gedacht en zeker weet dat je gelukkiger wordt door je geluk ergens anders te gaan zoeken dan moet je dat vooral doen.

Ik heb respect voor de mensen die dat kunnen doen, zolang het maar een goed overdachte stap is.

Ik denk dat ik best ooit weg zal gaan.

Uit iemands leven, uit een plaats en ik weet wel zeker dat ik ooit weg zal gaan uit mijn eigen leven, dat gaan we uiteindelijk allemaal.
Maar voor nu vind ik weggaan geen verkeerd idee.
Zolang ik maar weet, dat ik snel weer terug kom.