Als je aan mensen vraagt wat hun doelen zijn voor hun levens krijg je de meest uit een lopende antwoorden terug.
De een wil heel graag een gezin opstarten, de ander carrière maken of de hele wereld rond reizen, maar waarom willen we dit?
Als je een beetje door vraagt zal het woord geluk of gelukkig snel vallen.
We stellen doelen in ons leven die ons gelukkig maken of geluk bezorgen.
Maar wat is geluk? Hoe ontstaat het? Is het een objectief begrip of is het heel persoonlijk en per individu verschillend?
Ik schrijf dit artikeltje naar aanleiding van een film en een lezing waar ik ben geweest afgelopen zaterdag in de cultuurfabriek in Eindhoven.
Het thema rondom deze avond was geluk en het was georganiseerd door zen.nl.
Mijn vriend volgt een cursus voor zazen meditatie bij deze instantie waardoor we op deze thema avond stuitten.
Het was een hele leuke en speciale avond, waar een film getoond werd over een jongen die opzoek was naar geluk en tevens in opleiding zat om zen leraar te worden.
Ikzelf ben helemaal niet zo bekend met het onderwerp zen, naast de dingen die ik van mijn vriend hoor, maar ben wel zeker geïnteresseerd geraakt!
Na de film is er nog een lezing gegeven door Rien Ritskes, natuurlijk over geluk.
Door deze stroom aan informatie die bij mij naar binnen kwam ben ik zelf gaan nadenken over geluk, en zoals ik meestal doe met dingen die mijn interesseren, intrigeren en aanspreken is dat ik er een column of artikel over schrijf.
Nu ook weer.
Wat is geluk nu eigenlijk? Voor iedereen ligt het misschien totaal ergens anders.In het woordenboek stond de volgende definitie:
het geluk
zelfst.naamw.| Uitspraak: | [xəˈlʏk] |
1) gunstige gebeurtenis
| Voorbeeld: | `Het was een geluk bij een ongeluk dat vrienden ons zagen toen we met pech langs de weg stonden.` | |
| Antoniem: | ongeluk | |
| Synoniemen: | bof, mazzel | |
| op goed geluk | (zonder plan, met een gokje) | |
| je mag van geluk spreken dat... | (het is goed met je afgelopen doordat...) `Je mag van geluk spreken dat je een helm op had toen je met je brommer viel.` |
2) gevoel van grote blijheid en harmonie
| Voorbeeld: | `Het verliefde stelletje straalde van geluk.` | |
| Antoniem: | ongeluk |
Ikzelf hou nooit zo van een gevoel, zoals geluk, verklaren door de wetenschap.
Voor mij mag het magisch en een groot raadsel blijven, voor de lezers die geïnteresseerd zijn in hoe het daarboven allemaal werkt nog een korte uitleg;
Het stofje wat ons 'gelukkig' maakt is endorfine, ook wel het gelukshormoon, als er veel endorfines geproduceerd worden in je hersenen voel jij je gelukkig.
Deze endorfines zijn hormonen die door klieren worden geproduceerd. Nu zijn die klieren belangrijk, deze associëren zich namelijk met een gevoel, ervaring of beeld wanneer ze de hormonen produceren waardoor jij je gelukkig voelt.
“Happiness always looks small while you hold it in your hands, but let it go, and you learn at once how big and precious it is.” - Maxim Gorky
De film is niet goed te beschrijven, dat is echt een typisch gevalletje wat je zelf moet bekijken en ervaren. De lezing daarna over Rien Ritskes heeft wel een aantal gedachten bij mij los gemaakt die het, hoop ik, waard zijn om met jullie te delen.
Misschien wisten jullie het al maar voor degene die hier nog niet van op de hoogte waren zal ik het even vertellen.
Binnen het boeddhisme is het een soort dogma, zo komt het in ieder geval op mij als buitenstaander over, dat geluk voortkomt uit leiden.
Met dit zogenaamde 'gegeven' begon meneer Ritskes zijn presentatie, om het zo maar eventjes te noemen.
De hele lezing in het kort kwam eigenlijk op het volgende neer, als je in een moeilijke houding of situatie bent, iets wat je laat zweten, moeite laat doen, iets moeilijks, produceer je daarna meer endorfines dan gewoonlijk. Dit is wetenschappelijk onderzocht en staat gewoon zwart op wit. Ritskes koppelde dit aan bijvoorbeeld de lotushouding bij het mediteren of de houding die je aanneemt gedurende een thee ceremonie in Japan.
Om het naar mezelf om te zetten zou ik het kunnen vergelijken met een avondje sporten, als ik daar van terug kom ben ik moe maar voldaan.
Hetzelfde geldt voor een hele tijd hard leren, achteraf ben ik tevreden en blij dat ik ergens zoveel voor gedaan heb, gelukkig.
Volgens Rien Ritskes was lijden geen weg naar geluk, lijden overschreed namelijk je grenzen en werd je aangedaan. Afzien daarentegen bleef binnen jouw grenzen en deed je jezelf aan waardoor het dragelijker werd. De conclusie van de lezing was dan ook dat niet lijden maar afzien tot geluk leidt.
Gek genoeg associeer ik deze dingen niet met geluk. Ik word van allerlei dingen gelukkig, zo ervaar ik het in ieder geval, maar niet van afzien.
Het is alsof het gelukkige gevoel zich af streept tegenover het afzien, alsof het gelukkige gevoel minder telt, want daarvoor heb je het 'zwaar' gehad.
Als ik denk aan een gelukkig gevoel, dan denk ik aan lekker eten, een goed boek, mensen die verliefd zijn, (levens) verhalen, Engels, poezen, lampjes, harde regen en nog veel hardere wind, complimentjes, de geur van een sigaret (al rook ikzelf niet), een perfect kopje thee, een dikke trui, me op mijn bed vestigen met vele dekens en kussentjes, knuffelen, vrolijke mensen, bepaalde woorden of woordencombinaties, erkenning, chocolade, familie, folk muziek, een mooie foto en een goed gesprek, cappuccino, op mijn kamer alleen zijn, dingen die glitteren, singer songwriters, jurkjes en having a good laugh.
Er zijn vele dingen waar ik gelukkig word, zoals je hierboven ziet, maar op een of andere manier reken ik daar het geluksgevoel na het afzien niet tot.
Begrijp me niet verkeerd, ik ontken niet wat bewezen is, dat je meer endorfines produceert na het door Riens Ritskes benoemde afzien, maar ik ervaar het anders.
Ik weet niet of ik evenveel, minder of meer endorfines produceer wanneer ik op mijn kamer alleen ben met harde regen tegen het raam, de wind tollend rondom mijn huis en een perfect kopje thee dan als ik gesport heb. Ik heb het nog nooit laten onderzoeken, maar ik weet wel wat op mij overkomt als geluk en wat niet.
Het doel van het leven zal inderdaad geluk zijn, maar ik zou het niet formuleren als wat ik later wil worden.
Mijn doel in het leven is denk ik niet gelukkig worden.
Mijn doel is gelukkig blijven, en dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik weet zeker dat het mogelijk is.
Zolang je goed voor jezelf zorgt, doet waar je van houdt en aandacht besteed aan wat jij belangrijk vindt, dan kom je er wel.
Ik geloof best in het heerlijke gevoel na het sporten, maar ik ben meer van het gelukzalige gevoel onder het lezen.
xxxx.
Aimée
Ps. Vind je mijn blog leuk? Elke dinsdag komt er een nieuw artikeltje online! Wil je helemaal op de hoogte blijven? Volg me dan op Google + of Bloglovin'. Daarnaast kan je ook mijn Facebookpagina 'liken' en dan blijf je op de hoogte van wat ik schrijf met gemakkelijke links naar mijn blog toe! Laat me weten wat je er van vindt!
“Happiness always looks small while you hold it in your hands, but let it go, and you learn at once how big and precious it is.” - Maxim Gorky
De film is niet goed te beschrijven, dat is echt een typisch gevalletje wat je zelf moet bekijken en ervaren. De lezing daarna over Rien Ritskes heeft wel een aantal gedachten bij mij los gemaakt die het, hoop ik, waard zijn om met jullie te delen.
Misschien wisten jullie het al maar voor degene die hier nog niet van op de hoogte waren zal ik het even vertellen.
Binnen het boeddhisme is het een soort dogma, zo komt het in ieder geval op mij als buitenstaander over, dat geluk voortkomt uit leiden.
Met dit zogenaamde 'gegeven' begon meneer Ritskes zijn presentatie, om het zo maar eventjes te noemen.
De hele lezing in het kort kwam eigenlijk op het volgende neer, als je in een moeilijke houding of situatie bent, iets wat je laat zweten, moeite laat doen, iets moeilijks, produceer je daarna meer endorfines dan gewoonlijk. Dit is wetenschappelijk onderzocht en staat gewoon zwart op wit. Ritskes koppelde dit aan bijvoorbeeld de lotushouding bij het mediteren of de houding die je aanneemt gedurende een thee ceremonie in Japan.
Om het naar mezelf om te zetten zou ik het kunnen vergelijken met een avondje sporten, als ik daar van terug kom ben ik moe maar voldaan.
Hetzelfde geldt voor een hele tijd hard leren, achteraf ben ik tevreden en blij dat ik ergens zoveel voor gedaan heb, gelukkig.
Volgens Rien Ritskes was lijden geen weg naar geluk, lijden overschreed namelijk je grenzen en werd je aangedaan. Afzien daarentegen bleef binnen jouw grenzen en deed je jezelf aan waardoor het dragelijker werd. De conclusie van de lezing was dan ook dat niet lijden maar afzien tot geluk leidt.
Het is alsof het gelukkige gevoel zich af streept tegenover het afzien, alsof het gelukkige gevoel minder telt, want daarvoor heb je het 'zwaar' gehad.
Als ik denk aan een gelukkig gevoel, dan denk ik aan lekker eten, een goed boek, mensen die verliefd zijn, (levens) verhalen, Engels, poezen, lampjes, harde regen en nog veel hardere wind, complimentjes, de geur van een sigaret (al rook ikzelf niet), een perfect kopje thee, een dikke trui, me op mijn bed vestigen met vele dekens en kussentjes, knuffelen, vrolijke mensen, bepaalde woorden of woordencombinaties, erkenning, chocolade, familie, folk muziek, een mooie foto en een goed gesprek, cappuccino, op mijn kamer alleen zijn, dingen die glitteren, singer songwriters, jurkjes en having a good laugh.
Er zijn vele dingen waar ik gelukkig word, zoals je hierboven ziet, maar op een of andere manier reken ik daar het geluksgevoel na het afzien niet tot.
Begrijp me niet verkeerd, ik ontken niet wat bewezen is, dat je meer endorfines produceert na het door Riens Ritskes benoemde afzien, maar ik ervaar het anders.
Ik weet niet of ik evenveel, minder of meer endorfines produceer wanneer ik op mijn kamer alleen ben met harde regen tegen het raam, de wind tollend rondom mijn huis en een perfect kopje thee dan als ik gesport heb. Ik heb het nog nooit laten onderzoeken, maar ik weet wel wat op mij overkomt als geluk en wat niet.
Mijn doel in het leven is denk ik niet gelukkig worden.
Mijn doel is gelukkig blijven, en dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik weet zeker dat het mogelijk is.
Zolang je goed voor jezelf zorgt, doet waar je van houdt en aandacht besteed aan wat jij belangrijk vindt, dan kom je er wel.
Ik geloof best in het heerlijke gevoel na het sporten, maar ik ben meer van het gelukzalige gevoel onder het lezen.
xxxx.
Aimée
Ps. Vind je mijn blog leuk? Elke dinsdag komt er een nieuw artikeltje online! Wil je helemaal op de hoogte blijven? Volg me dan op Google + of Bloglovin'. Daarnaast kan je ook mijn Facebookpagina 'liken' en dan blijf je op de hoogte van wat ik schrijf met gemakkelijke links naar mijn blog toe! Laat me weten wat je er van vindt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten