maandag 2 december 2013

Ik denk...

Ik ben zo iemand, die ontzettend veel praat.
Wanneer ik ergens enthousiast over ben kan ik zo je de oren van je hoofd af kwebbelen.
Eigenlijk kan ik altijd wel je de oren van je hoofd af kwebbelen, ik bedenk me net dat wanneer ik ergens mee zit (positief of negatief) ik dit óók vertel en niet zo kort en bondig mogelijk, meestal juist het tegenovergestelde. 

Maar, wanneer ik dan zeg dat ik nog veel meer denk dan dat ik zeg, krijg je misschien een beetje een beeld van hoe het er in mijn hoofdje aan toe gaat.
En dan, is 'veel meer' misschien nog wel een understatement.
Laten we het er op houden dat ik nogal wat verkeer rond heb rijden in mijn hoofd.


Ik zal eerlijk zijn, ik vind het heerlijk om in mijn hoofd als het ware 'weg te kruipen'.
Dit kan ik ontzettend goed doen wanneer ik ergens mee bezig ben wat niet te veel concentratie kost of waar ik heel erg mijn best voor moet doen.
Zo nu, in de tijd van sinterklaas, ben ik ook bezig met surprises.
Wanneer ik aan een surprise bezig ben is het in feiten vooral knip en plakwerk en dat lukt me wel.
Dan kan ik zo heerlijk met mijn gedachten afdwalen naar alle mogelijke onderwerpen. 
Ik kan dan zo geweldig ver met mijn gedachten komen, verder dan wie dan ook.
En op een of andere manier doet zoiets me goed.

Nog zo'n nutteloze bezigheid, over Tumblr heen scrollen, elk plaatje roept wel een gevoel op en elk plaatje vertelt eigenlijk een verhaal.
Door de plaatjes worden mijn gedachten van hot naar her gesleurd maar dat maakt me niet zo veel uit.
Ik kan van een prachtige foto meer genieten soms dan van een goed punt op school.
Gewoon omdat een goed punt maar een goed punt is en een prachtige foto, daar zit een heel verhaal achter, wie is diegenen op de foto, wie heeft de foto gemaakt en waar is deze gemaakt.

Zo'n klein plaatje. Zo simpel. 
Een man kijkend naar een rode ballon, zoiets kan me helemaal grijpen.
Ik ben er al een heel verhaal aan het bedenken waar hij zo gefascineerd is door de ballon.
En dat allemaal in mijn hoofd, want opschrijven zal ik het niet doen.




Ik vind denken leuk, in de filosofieles hebben we het vaak over het denken over het denken.
Dat interesseert me wel.
De dubbelzinnigheid ervan vind ik heerlijk.
Ik denk over alles wel 100x na.
Soms omdat ik het niet los kan laten, maar ook heel vaak gewoon om het denken zelf, om mezelf bezig te houden.
Gewoon om iets te doen te hebben.


Soms voor het slapen, bedenk ik 3 onderwerpen waar ik dan over na mag denken van mezelf, dan begin ik hele gedachten te creëren die in elkaar overlopen en zo kom ik bij de mooiste, raarste en soms zelfs de meest confronterende gedachten uit.
Ik vind het heerlijk, het denken om te denken.
Wanneer ik alleen op de fiets zit komen ook de meest uiteenlopende gedachten in mijn hoofd op.
Vanochtend was er een vage regenboog, er waren suikerspin wolkjes en er vloog een groep vogels over.
Van die kleine dingen kunnen mijn hele dag goed maken, van begin af aan al.
Door deze kleine samenkomst van prachtige dingen ben ik gaan nadenken over de wolkjes en of daar misschien engeltjes opzaten die aan het schilderen waren, met waterverf.
Ze moesten alle wolkjes roze schilderen, maar hun potje met water viel om, waar ze alle kleuren in uitgespoeld hadden en zo, zo ontstond een regenboog.
Nu zal je me wel raar aankijken, maar ik vond het wel een leuke gedachten, zeker voor op de vroege morgen.

Natuurlijk heeft denken zo zijn slechte kanten, vaak vervloek ik mijn hoofd voor het creeëren van allerlei domino reacties.
Maar stiekem, vind ik het helemaal geweldig.

Probeer eens te luisteren, naar je eigen gedachten.
Er komen de mooiste dingen uit!

xxx 


Geen opmerkingen: