zaterdag 2 november 2013

Limited Edition

Ik denk dat iedereen wel eens praat over mensen die met andere meelopen, of die zich 'saai' of 'onopvallend' kleden.
Alsof hun niet speciaal zijn.
Misschien heb je wel over jezelf het gevoel dat je niet speciaal bent, dat je graag gewoon je simpel kleed met een spijkerbroek, t-shirtje en gympies.
Maar hey, sinds wanneer betekent dat dat je niet speciaal bent?
Ga jij maar fijn een kopie van jezelf zoeken, die dezelfde karakter trekken heeft en hetzelfde eruit ziet.
Good luck ;).

Iedereen kent de plaatjes wel, ze vliegen voorbij op WeHeartIt, Tumblr en Facebook.
Good enough.
Wanneer ben je goed genoeg?
Is daar een limiet van? 

En als jongen 1 je niet leuk vind en jongen 2 wel ben je dan goed genoeg of niet?
Volgens mij ligt het helemaal bij jezelf, ik merk zelf ook vaak genoeg dat ik aan mezelf twijfel en onzeker ben enzo.
Maar hey, who isn't?!
Ik denk dat speciaal zijn en goed genoeg zijn helemaal bij jezelf ligt.
Wil jij actrice worden, dan ben je waarschijnlijk niet 'goed genoeg' voor een studie rechten, daar ligt je hart niet.
Je kunt niet overal goed genoeg voor zijn, maar dat vraagt ook helemaal niemand van je!

We willen allemaal speciaal zijn en overal goed in zijn, maar volgens mij ben je altijd speciaal.
Wanneer je een iemand precies na loopt is hier misschien nog een beetje aan te twijfelen maar zelfs dan heb je nog je eigen gedachten, je eigen familie en je eigen trekjes.
Als jij 100% jezelf bent dan kan het toch niet zo zijn dat je niet speciaal bent?
Als ik iets geleerd heb tot nu toe dan is het dat mensen je soms omlaag willen halen, niet omdat ze je zo rot/lelijk/saai/stom/irritant of wat dan ook vinden maar gewoon zodat hun hoger staan.
Jaloezie speelt vaak ook een hele grote rol.
En nee, misschien vinden ze dat rokje wat je draagt wel niet mooi maar waarschijnlijk hebben ze zelf thuis iets in de kast hangen wat nou net iets anders is dan 'gemiddeld' en wat ze niet aandurven.
Met andere woorden, ze zijn jaloers dat jij dat wel aan durft maar jij niet.


Ik heb vanaf groep acht altijd een soort druk gevoeld om speciaal te moeten zijn.
Begin dit jaar is deze totaal verdwenen.
Ik doe wat ik wil, en of dat speciaal is of niet, of mensen denken 'wow Aimée' of niet.
Het maakte me niet meer uit, ik wil niet overal laten merken dat ik 'anders' zou zijn, dat is vanaf nu aan jou de keuze om te bepalen.
En vind jij mij heerlijk doorsnee, dan ben ik heerlijk doorsnee want dat is ook wel eens fijn iemand zonder te veel poespas.
Lekker down to earth.

Hoe je jezelf ook kleed, op maakt, gedraagt of wat dan ook.
Jij bent speciaal.
En omdat jij jezelf bent ben je goed genoeg.
Want het enige waar je aan moet voldoen in je leven is aan jezelf.
Als jij jezelf bent, ben je altijd goed genoeg.

Liefs,
xxxx

Geen opmerkingen: