zondag 13 oktober 2013

What do you still remember of the old days?

1,40.
Waar denk jij dan aan?
Bij 1,40 denk ik aan de prijs van 10 eitjes vroeger bij de boer waar ik ze haalde.
Waarom?
Géén idee.
Waarom onthoud ik dat wel, maar de cadeautjes van mijn 6e verjaardag niet?
Hoe kan het dat ik zo'n random onderscheidt maak in herinneringen? 
Hoe kan het over het algemeen dat je het ene wel onthoudt en het andere niet? 
Ik ga een paar van mijn herinneringen met jullie delen, van sommige heb ik geen idee waarom ik ze nog onthouden heb.

Wiskunde

Dit is iets waar ik stiekem wel om kan lachen. 
Iemand uit mijn familie is ouder dan mij maar later jarig.
Ik heb geen idee hoe oud ik toen was, maar op een of andere manier had ik het ontzettend moeilijk met het begrijpen dat ik eerder jarig was maar hij ouder was.
Het gevoel wat ik had toen ik met mama erover praatte was zo'n gevoel alsof je een wiskundige som begrijpt je overdenkt het nog een keer en dan, dan is het weg.
Ik weet nog dat ik toen heel hard moest lachen omdat ik het net nog begreep en nu opeens niet meer. 
Mijn eerste Wiskundige gevoel, dat heb ik nu zo ongeveer elke wiskunde les, in ieder geval vond ik het toen grappig ;).

Good girl gone bad

Dit was in groepje 2, ik zal dus tussen de 4 en 5 zijn geweest, we mochten met wasco kleuren en ik had daarna onder de tafel zitten kleuren met wasco, waarom? Geen idee!
De juffrouw betrapte me hier op en vond het 'helemaal niet leuk' en ik haatte het wanneer iemand boos op me was en ik ben nog nooit zo bang geweest dat mijn vriendinnetjes in de pauze niet meer met mij wilde spelen omdat ik nu een 'stout' kindje was.
Ik was echt verbaasd dat we in de pauze er niet eens over gepraat hebben en gewoon spelletjes gespeeld hebben, zo grappig.

Mijn eerste dictee

We hadden een dictee, 10 zinnen (vraag me niet waarom ik zoiets nog weet maar toen vond ik dat zó veel, ik zie me nog zo zitten tegen mama klagen dat we 10 hele zinnen moesten opschrijven en dat mijn handje zo veel pijn deed daarna, leuk zoiets). Maar dit was dus in groepje 3 en was ik 5 of 6..
Toen ik mijn dictee terug kreeg had ik maar één foutje, ik had 'de kleine struik' als 'de klijne struik' geschreven.
Ik was trots op mijn dictee joh! Ik had een super goed 'punt' lief toch?

Goede moggel!

Ik denk dat in Nederland vele deze reclame nog wel kennen 'Goede Moggel' in plaats van 'Goede Morgen'.
Ik weet nog dat ik, nadat ik hem een stuk of 5 keer gezien had, papa's telefoon gepakt heb en gekeken heb naar de toetsjes en toen heel verontwaardigd heb gezegd: 'Wat een flut reclame! de 'g' zit helemaal niet op het zelfde toetsje als de 'r' dus het kan niet eens een 'snelle typfout zijn'.
Ja joh. Kleine Aimée denkt na over reclames.

Opa en oma

Dan gaan we weer eventjes terug in de tijd, toen ik heel klein was verwonderde ik me over hoe de stamboom in elkaar zat.
'Weet je dat we eigenlijk heel veel geluk hebben?'
'Hoezo Aimée?'
'Nou, jouw papa en mama zijn mijn opa en oma, stel dat mijn opa en oma andere mensen waren geweest, dat zou helemaal ingewikkeld worden toch papa?'
Volgens mij heeft papa toen alleen maar naar me geglimlacht haha!

Ik ben ontzettend benieuwd wat ik over 10 jaar met herinner van nu, welke rare selectie ik dan heb gemaakt en hoe ik me bij die herinneringen voel...
Leuk dit, ik vond het echt leuk om dit te schrijven!

Live your life<3.
xxx

Geen opmerkingen: