dinsdag 5 februari 2013

Kritiek.

Een groot struikelblok voor mezelf.
Als mensen mij wijzen op fouten ga ik meteen redenen, excuses, bedenken waarom ik het fout gedaan heb.
En dat is dan nog niet eens kritiek.

I de kritiek
Uitspraak:  [kriˈtik]
Verbuigingen:  kritiek|en (meerv.)

1) mondelinge of schriftelijk uiting dat je iets niet goed vindt
Voorbeeld:  `ernstige kritiek hebben op de regering`
Synoniem:  commentaar

2) meestal schriftelijke beoordeling
Voorbeeld:  `Dat boek had goede kritieken in de kranten.`
Synoniem:  recensie

Zo, nu is het duidelijk wat het betekent.
Als ik iets fout doe dan word ik gek.
Ik doe natuurlijk ontzettend veel dingen fout! Wie niet?

Maar er op gewezen worden in de vorm van kritiek, daar ga ik de mist in.
Ik heb daar gewoon moeite mee, wat ik helemáál niet leuk vind!

Ik wil juist graag tips ontvangen en verbeter punten horen!
Maar voor kritiek ben ik als de doods.

Als je kritiek krijgt komt dat toch aan, je weet dat er iets is wat je fout gedaan hebt.
Hier moet je mee om leren gaan, vervelende opmerkingen kunnen als kritiek gezien worden maar zijn vaak niet zo bedoeld.
Als je iemand afkraakt is dat dan kritiek?

Op dit blog stel ik me toch als het waren heel kwetsbaar op.
Iedereen kan het lezen en iedereen kan erop reageren.
Iedereen kan als hij of zij wil kritiek leveren, ook kunnen er vervelende opmerkingen geplaatst worden.

Tadaaaaaaa!

Daar is mijn angst, wat als er straks reacties komen die gemeen zijn? Vervelend zijn? Of rond uit gewoon hard?
Zo'n reactie zou littekens opleveren, en ik zou niet meer zo vrij durven te schrijven als ik nu doe.
Schrijven doe ik nu toch wel, maar moet dat dan zo? Zo open en bloot op een blog waar iedereen het kan lezen en mij kan beoordelen?
Ik zit ontzettend te twijfelen of ik met mijn blog doorga...
Ik weet, dat als ik doorga het nog ééuwen gaat duren voordat vele mensen het lezen, en dat is mijn doel ook helemaal niet.
Maar er hoeft maar een verkeerd persoon het te lezen en die gene kan allerlei dingen reageren, en dat zal zijn littekens achterlaten.

Waarom zou ik wel een blog bij blijven houden?
Ik vind het ontzettend leuk om te doen, maar daarna stoppen bij mij de redenen.
En ik vraag me nu dus af, wat áls er iemand iets gemeens reageert is het het dan wel waard geweest?


Ik krijg tegenwoordig heel veel complimentjes over mijn blog en over mijn manier van schrijven, waar ik natuurlijk helemaal van opfleur, door deze complimentjes blijf ik ook schrijven, had ik na al deze artikeltjes nog geen enkele reactie gehad dan zouden er ook niet heel veel artikeltjes meer volgen ben ik bang.
Wat ik nu van jullie (wie jullie ook allemaal mogen zijn hihi) zou willen vragen zijn de volgende dingen;

-Laat alsjeblieft in een reactie achter hoe jij met kritiek omgaat (en het is geen grote moeite pleasepleaseplease doe het).
-En zet erbij wat jij denkt dat ik zou kunnen doen, of wat jij denkt dat ik zou moeten doen.


Ik zou het heel heel heel heel erg waarderen!

Liefs,


2 opmerkingen:

Unknown zei

Ik ben echt iemand die ECHT niet tegen kritiek kan, ik wil dan het liefste weglopen van iedereen. dat is echt heel slecht van mij, omdat ik zelf best kritisch ben!

Unknown zei

Lieve Aimée,
ik probeer kritiek juist te zien als een kans om mezelf te verbeteren. Wanneer iemand me wijst op iets wat ik beter anders aan zou kunnen pakken, dan ga ik eerst bedenken of ik dat ook wel echt een beter plan vind. Zo ja, dan bedank ik diegene en ik wil ik mezelf in die manier ontplooien. Zo niet, dan bedank ik diegene even goed maar zeg erbij dat ik mijn eigen manier wel prima genoeg vind.
Probeer het positief te benaderen als je merkt dat diegene het ook positief bedoelt! Wanneer de ander jou negatief benadert, is het waarschijnlijk ook iemand die verder van je af staat en waarom zou je er dan iets om moeten geven? Diegene weet dan niet hoeveel goede kanten jij hebt en dus mag je er dan schijt aan hebben in mijn ogen!!
Liefs en veel succes xxx